Saturday, October 11, 2008

Tuwing Umuulan

Isang Tula
isang tula noong ako ay walang magawa…

Sa bawat pagpatak ng ulan, may kasamang patak ng luha.
Iisipin mo na panaginip, ang lahat ng dumaan.
Ninais na magising, upang baguhin ang lumipas.
Wala ng magagawa, kundi lingunin ang nagdaan…
Umiling, sabihin sa sarili,
Magbabago din ang lahat…
Ngunit kapag ang puso ay pagod na pala
Kahit anong isip, o dikta ng isipan…
Manhid na, pagod na, wala ng pakialam…
Sa mga nagdaang lumipas
Sa mga panahong naglaho
Ang mga yapak ng kahapon
Animo’y yapak sa buhangin sa dalampasigan…
Na pag dinaanan na ng tubig dagat
Sa isang iglap ay mabubura.
Sa pagtulog, may pahinga nga ba?
Sa paggising, may bago bang lakas?
Ang bukas ba ay puno ng pag-asa?
O katulad lamang ng mga nagdaan?
Sa isang pitsel na tubig, kalahati ang laman
Ito ba ay puno o kulang?
Ang bukangliwayway ba ay maganda
Kung sa dapithapon, ang araw ay magpapaalam din naman…
Oo nga at may buwan at bituin,
Marikit tingnan sa kalangitan
Ngunit kaylamig, katulad ng hangin sa gabi
Walang pakialam…

On My Own

Share ko lang yung very successful mounting ng Star Gays 2008 Grand Finals yesterday. I am proud 'coz I directed with the help of my staff. But still, this is the second time I directed a big event on my own without my business partner - the first one was the Women's Journal E-Teen Model Search 2007 Grand Finals which I didn't earn any cent. Yesterday was the first where I was paid professionally.

I am just happy I was able to do it. Kaya ko pala mag-isa. Great!

Pat on my back....

Taz may inaway pa pala ako sa checkout counter ng Grocer E. Sheesh, ang sungit ko na kasi, tumatanda na. Naman kasi yung cashier, sinimangutan ako. Eh pagod lola mo, so sabi ko, dinadabugan mo ako (kasi wala akong barya kaya ang binigay ko dalawang one hundred sa bill na 100.30). Nakasimangot. Sabi ko customer ako wag nya ako simangutan. Sagutin ba ako na masama daw pakiramdam nya (walang sorry) sabi ko, masama pala pakiramdam mo bakit ka pa pumasok, umuwi ka na lang. aba, sinagot pa rin ako. sabi ko ulit, wala akong pakialam, ako pagod ako pero customer mo ako kaya wag mo ako sisimangutan. ayun, nakatikim tuloy sa akin.

i was sooooo tired, grabe naman, director ka na, floor director pa, ikaw na sa sound system pati pag-aasikaso sa backstage.

pag ganitong event, lumalabas pagiging strikto ko eh.

in fairness, i was happy at maayos yung event.

KUDOS! to me syempre. Now lang naman ako magbubuhat ng bangko eh. From concept to implementation, ako lang mag-isa so I am proud.

Syempre kumuha ako ng mga mag-aassist, kaloka naman kung ako lang talaga mag-isa di ba?

Try ko magpost ng pics, bagal ng modem ko eh. Sensya na, di ako naka-dsl eh.

Saturday, October 04, 2008

It's My Birthday Today

Gee weez, so what?

I don't feel older nor wiser... although today is special. I cooked my signature dish - tuna spaghetti and as usual, ubos na agad, sarap ko kasi magluto eh.

One thing I realized, the connections we made with people, the strongest will always be with your family. No matter how far away the members are, there's always the bond...

A Year Older, A Lifetime Wiser

It’s my birthday!

What now?

It has been a roller coaster ride thus far…

Much has changed, but much has remained the same. Life keeps on moving along.

Looking back, one cannot quite help but ask, did I live a fruitful life?

Was I able to accomplish my goals?

Did I make the people around me happy?

Most importantly, am I happy?

But ei, it’s only been 1230am, 30 minutes into my birthday.

One of my best friends already called from the US. I am kind of disappointed that two others have forgotten to even text me, which is unusually but I cannot harbor any resentment.

For the past six years, I have “chucked” my old life. I seldom (well never) meet new people by choice. I slowed down. I have settled down. It is not the quantity of greeters but more of the quality of friends that remain.

And yes, I appreciate more, and would forever be more appreciative with family.